sarılacak bir yer arıyo insan kendine..
bulmak ne mümkün?
diyelim ki buldun;
"o" sarar kollarıyla dikenli teller gibi..
bir yanıyla sarar,sarmalarken,
bir yanıyla yaralar,acıtır seni..
kışı sevmiyorum;
muhtaç yapıyo beni sana..
hasta yapıyo,
yorgun yapıyo!
gözlerimi kapattığımda
soğuktan donar,ölürüm diye
korkuyorum..
o yüzden
gözlerim hep bir bekçi gibi
kolluyo ölümü..
gelirse kovalamak için,
ben iyiyim,güçlüyüm diyerek..
o inanır gider belki
ya sen?
sarmaya devam mı edeceksin
dikenli tellerle beni?
neyse ki
kışı sevmiyorum,
o da beni..
gncyzc::
Merhaba cnm,
YanıtlaSilÖncelikle yazını beğendiğimi belirtmek isterim..Ellerin sağlık :) Bundan sonrada yazılarını merakla bekliceğimi belirtiyim , tabi baldız sendende :)
Belki kış seni sevmiyor ama ben seni onun sevmesine gerek kalmıcak kadar çok seviyorum gnc'm..
..ÖmüR..