re

iş işten geçtiği kadar,aşkta aşktan geçmişti..iki boş kova gibilerdi artık, aralarındaki ses sadece birbirlerine çarptıklarında çıkıyordu..o kadar boş bir sesti ki bu,yeryüzüne inmeye çalışan iki kar tanesi gibi,çarpmamaya özen gösteriyorlardı artık.. Kız sonbaharda yaprağını düşürme korkusu yaşayan bir ağaç misaliydi,her bir yaprak bile derinden inciltiyordu onu..Adam ise umursamaz bir rüzgardı.. önceden hep okşardı oysa ki dallarını,ama onu kökünden sallamaya bile yeterdi o dokunuş.. kız anımsadı herşeyi.. adama baktı.. adam düşüncesizdi.. reflekstenmidir bilinmez kıza baktı.. ama birbirlerini göremediler..