Geri dönüşüm kutusu

En son ne zaman parmak kaldırıp söz aldım hayattan hatırlamıyorum.. kokulu not defterlerim kadar güzel kokmuyor her erkeğin teni..çöp kutusunun başında saatlerce kalem açar gibi yapıp muhabbet edip gülmelerimiz kadar tat vermiyor hayat.. derslerin ortasnda birbirine atılan kağıtlar kadar eğlenceli değil aşklar..kağıttan yapılan, uçma ihtimali çok az olup ,uçmayı başaran uçaklar gibi değil artık umutlar.. yalanlar ;abaküsle,fasülyeyle sayılamayacak kadar çok..çubuklardan ev yapamayacak kadar sınırlı hayal güçleri..beslenme çantasından çıkp tüm snıfı saran yumurta kokusu kadar iğrenç ihanetlerin kokusu.. we hala hecelenemeyecek kadar kısa aşk.. sana dünyada birkez verilebilen bedenin kadar eşsiz değil hiçbir sevgili.. sokaklarda bozacılar bağırmıyor,ve hiçbir korku 'uyumazsan bozacıya veririz bak seni' cümlesindeki korku kadar korkutmuyor.. gerçekler; yarın veli toplantısı var diyen hocanın yüzü kadar hain.. hiçbir müzik ellerini donunun içine atıp, annenin ayağında sallanırken, söylediği ninnilere benzemiyor..yüzünde sahte gülüşlerle insanı kandıran biri bile daha korkunç geliyor öcülerden.. 'tabağını bitir,yoksa arkandan ağlar' sözüne inanıp zorla yenen yemeklere benzemiyor arkamızda kalanlar.. hiçbir yalan,ev ödevlerini yapmadığnda 'yaptım ama evde unuttum' yalanı kadar basit değil artık.. TRT'de en güzel resimleri çizen,en kıvırck amcanın tablolarndaki gibi değil artık doğa.. ne kötü düşünsene! artık hiçbir yara koşarken düşüp dizini yaralaman kadar geçici olmayacak.. oynadığın hırsız-polis oyunundaki kadar masum olamayacak, ne hırsızlar ne polisler.. hiçbir coşku,zil sesini duyup eve gideceğini anladığında,sınftan en önce çkmanın coşkusunu vermeyecek.. saklanamayacaksın artk oynadğın saklanbaçlarda ve belkide kimsede bir köşen olmayacak kapacak kadar.. belirli bir snırda oynadığın seksekler gibi olmayacak hayatın sınırları,ve taşın hep istediğin yere düşmeyecek..oyundan değil,hayattan atılacaksın yaptığın hatalarla.. hiçbir yıldız aydınlatmayacak aldğın yıldızlı pekiyi kadar hayatını..en temiz sınıf olarak seçilen sınıfın kadar temiz olmayacak insanlar.. önlüğün kadar mavi bir denizin,tahtan kadar yeşil bir doğan,tebeşir kadar beyaz olmayacak amel defterin.. hiçbirsöz andımızda verilen kadar içten olmayacak ve tekrarlanılmayacak..bugün söz verenler yarın kaçacak senden.. hayattan yediğin tekme,arkadaşlarından yediğin 'önümüze gelene yüz tekme'deki kadar hafif gelmeyecek.. banyoda arkanı keseleyecek bi annen,harçlığına zam isteyecek bir baban olmayacak belki zamanla..komşu kızı yada oğlu örnek gösterilmeyecek artık.. 'bugün tahtaya kalktınmı?' sorusu kadar basit olmayacak her soru.. hiçbir heyecan herkesin önünde okunan 23 nisan şiiri kadar katıksız ve gurur verici olmayacak.. hiçbir utanç tahtada ismi yazan konuşanların en başı olmak kadaR bile utandırmayacak insanları.. artık kendimin velisi benim.. attığım;adımların,kahkahaların.. ayrıldğım;dostların, sevgililerın,şehirlerin.. yaptığım;hataların,iyiliklerin.. karşılaştığım;ihanetlerin,aldatışların.. tüm sahibi benim.. bu öyle bir yükki,küçükken zar zor taşıdığım omuzlarımı ağrıtan,eve geldiğimde üzerimden ilk onu fırattığım okul çantam kadar ağır bir yük.. dmLcmR