giderken yalın izler bırakıyorum ardımda..
yol uzadıkça,biz yalnızlar oluyoruz..
rol yapıp,kendimiz yazıp kendimiz mi oynuyoruz acaba?
nereye koşturuyoruz böyle
amaç ne?
ne yapmamız isteniyorda biz ne yapmaktayız..
(bu felsefe içerisindeyken birden asıl gerçekler belirir zihnimde ve..)
yok yok.. sanırım şimdi bunlara kafa yoramicam..
çünkü cevaplarımı vize haftam olan şu günlere harcamaktayım..
hem istediğim sorulardan başlayabiliyorum,
hemde istemediklerimi sallayabiliyorum..
yaza bile okul yapmışlar ya, korkusu bile yetiyor..
dmlcmr
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder