çelişkiler

Kendimi sakladıkça insanoğlundan, dahada battım onlarla birlikte bu bataklığa.. Kirlenmek istemezken, kirletirken buldum kendimi.. Ellerimde çamur, üstüm kir pas.. Kirlettiğim insanlardan daha kirliyim.. Ki hayallerim, Ah o bitip tükenmez ucurtma kuyrukları gibi, beni büyüten,bir yandan hep küçük kalmamı sağlayan paradoksum.. Oysaki; kırgınım, avuçlarım kanıyor bensizlikten.. Kendinden uzaklığın anlamsızlığında, şarkıların hepsinden kendime pay çıkartıp söyleyemeden susuyorum.. Kendi hücremin eşkiyası olmak adına.. dmlcmr