20 Mart 2010 Cumartesi

hayat

Sorularım var..Belkide sorunlarım bilemiyorum..Sorularımı kendime bile sormuyorum..Bir umursamazlık hali bir vurdumduymazlık ki gidiyor..Nereye kadar diye sorduğum zamanlar en iyi olduğum zamanlar..Yoksa asıl ben iken,gittiği yere kadar diye arabeks cümleler çıkarabiliyorum, aslında söylemekten çekinen ses boşluğumdan..Boşluklar sence hep boşmudur? Benimki değil işte..Onu bile kendimle doldurdum..Kimse istila etmesin yada herhangi bir sömürge altına alınmayayım diye beyaz bayrak diktim akıl uçlarıma.. Ve her yıkılışımda bayraklarımı yarıya çekiyorum.Ya da indirip tamamen, ayakkabılarımı siliyorum.. Karşımda duruyor hayat,ama sadece el sallıyorum pişkin pişkin..Öyle gitmesine izin vermesemde gidicek çünkü biliyorum..Bazen yanımdan geçip gitmesine rağmen bazende damla damla geliyor üzerime..Yağıyor bütün ağırlığıyla..Ve ben ondan yağmurda ayakabımdan sızıp ayağama giren,çorabımı ıslatan yağmur suyu gibi nefret ediyorum..Bir iç çamaşırı kadar içimde olsun istiyorum ben,sadece benim..ve bende olduğunu kimse bilmesin..ama genede soruyorum, senin ki hangi renk?(tabiki hayatın..!)
 Bazen bırak diyorum, çekip gitsene hayatın olmadığı yerlere.Ama genede yapamıyorum işte.Neden diye soracak olursan borcu var bana..Çok aldı,defteri çok kabarık. Bir veresiye defteri gibi yazdım onu kendime.Vereceği günü bekliyorum tüm borçlarımdan kurtulmak için.. Benimde altından kalkamayacağım borçlarım var,öbür dünyaya nakil ettim maalesef, orda görüşmek üzere hep bekliyorlar beni.Fakat hayatın böyle bir lüksü yok,onun için öbür bir dünya yok. Kaçıyorum kalanlardan,peşimde bir değil birkaç tefeci..
 -veremem canımı canı çıksada..
 -karıştırma çantamıda,kızların çantası karıştırılmaz.
 -hem bulamazsın orda
 Bir tırtılım ben hayat..karşında ezilip büzülmem,küçülüp büyümem ama genede yürümem ondan..Alacaksan canımı kelebek olma uğruna..tam orada duruyor .Sana çıkardığım dilimin ucunda..


dmlcmr

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder